Taylor

Επινοήθηκε από τον Αμερικανό χειρουργό Charles F. Taylor (1827-1899).

Για περισσότερο από ένα αιώνα ήταν ο πιο διαδεδομένος θωρακοοσφυϊκός κηδεμόνας για διάφορους λόγους (φτηνός, εύκολος στην ανεύρεσή του και στο πιο μικρό φαρμακείο).

Εφαρμόζεται στο σώμα με έξι ιμάντες που ξεκινούν από τις οπίσθιες παράλληλες μεταλλικές ράβδους, προκυρτώνονται στην πλάτη του ασθενούς και εφόσον οι επάνω ιμάντες περάσουν γύρω από τους ώμους, δένονται μπροστά σε ένα ελεύθερο τεμάχιο υφάσματος (πελότα) με μεταλλικές συνήθως αγκράφες.

Η υπερέκταση επιτυγχάνεται με την έλξη και των έξι ιμάντων δεξιά και αριστερά ώστε διαμέσου της έλξης να τραβηχτούν οι ώμοι προς τα πίσω.

Θεωρητικά επιτυγχάνεται η υπερέκταση αλλά θα πρέπει πάντα να έλκει άλλος του ιμάντες γιατί ο ασθενής δεν μπορεί από μόνος του να τα καταφέρει.

Πρακτικά αυτό που βλέπουμε είναι ένα ασθενή με κύφωση να κουβαλάει τον κηδεμόνα με τις μεταλλικές ράβδους σαν κεραίες να προεξέχουν από την πλάτη του.

Παραλλαγή του Taylor είναι ο Knight Taylor που κατασκευάζεται από θερμοπλαστικό υλικό.