Πότε πρέπει να κάνω ακτινογραφία;

Αυτό θέτει το ερώτημα: “Πόσο καιρό πριν κάνω ακτινογραφία πρέπει να αφαιρέσω τον κηδεμόνα μου;”

Ας δούμε τι λέει η επιστημονική βιβλιογραφία.

Σύμφωνα με μια μελέτη, χρειάζονται περίπου 2 ώρες για να επιτευχθεί η μέγιστη διόρθωση με τη χρήση ενός κηδεμόνα. Μετά την αφαίρεσή του, η ληφθείσα διόρθωση χάνεται σταδιακά σε διάστημα περίπου 2 ωρών, μετά τις οποίες η καμπύλη σταθεροποιείται (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24859575/).

Μια άλλη μελέτη λέει ότι τα άτομα που βγάζουν τον κηδεμόνα τους τους για περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε κανονικά είναι πιο επιρρεπή σε αυτήν την απώλεια διόρθωσης (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18810041).

Λοιπόν, τι συμβαίνει όταν αφαιρείτε τον κηδεμόνα; Παραμένει η σπονδυλική στήλη διορθωμένη; Και, αν ναι, για πόσο χρόνο; Με άλλα λόγια, όταν χρειάζεται να κάνετε ακτινογραφία, πόσο καιρό νωρίτερα πρέπει να αφαιρέσετε τον κηδεμόνα σας;

Η προσέγγιση μας στο SPONDYLOS είναι να ζητούν από τους ασθενείς να κάνουν ακτινογραφίες αφού έχουν μείνει εκτός του νάρθηκα για τις ίδιες ώρες που τον βγάζουν στην διάρκεια της θεραπείας. Έτσι, εάν ένας ασθενής έχει εφαρμόζει 20 ώρες τον κηδεμόνα την ημέρα και για 4 ώρες είναι εκτός, τότε θα κάνει την ακτινογραφία του 4 ώρες μετά την αφαίρεση του.

Γιατί αυτή η επιλογή; Επειδή θέλουμε μια ακτινογραφία που να δείχνει το «χειρότερο» σενάριο, ώστε να μπορούμε να διαπιστώσουμε πόσο καλά αντέχει η σπονδυλική στήλη τις ώρες της ελευθερίας και σε αυτή τη βάση, εάν η ελεύθερη περίοδος χρειάζεται να μειωθεί.

Υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους μπορείτε να επιτύχετε τη βέλτιστη διατήρηση της διόρθωσης.

Το πρώτο είναι να τηρείτε σχολαστικά τη θεραπεία κάθε μέρα, αντί για κάποιες ημέρες να κρατάτε τον κηδεμόνα για περισσότερες ώρες από ό,τι έχει συνταγογραφηθεί και άλλες λιγότερες.

Το δεύτερο είναι να κάνετε τις συγκεκριμένες ασκήσεις που σας έχουν δοθεί, για να αυξάνουν την ικανότητά σας να εξασκείτε την αυτοδιόρθωση της σπονδυλικής στήλης κατά τις ώρες εκτός κηδεμόνα.

Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, θα καταλήξετε με ένα είδος φυσικού μυϊκού νάρθηκα που μπορεί να ενεργοποιηθεί ανάλογα με τις ανάγκες κατά τη διάρκεια των ελευθέρων ωρών. Αυτή η ικανότητα υποστήριξης της σπονδυλικής στήλης μπορεί να ενισχυθεί περαιτέρω με τακτική αθλητική δραστηριότητα.